Labogids klinische biologie

mg/dl

​Niet-geconjugeerd bilirubine is een geel pigment dat wordt gevormd door de afbraak van de heemcomponent van de hemoproteïnen (myoglobine, cytochromen, maar vnl. hemoglobine (80%)). De afbraak van heemgroepen gebeurt grotendeels buiten de lever, door heemoxygenase, en het aanvankelijk gevormde niet-geconjugeerde bilirubine komt vrij in de systemische circulatie. Dit pigment is slecht wateroplosbaar en wordt in het bloed daarom hoofdzakelijk gebonden aan albumine. Het wordt via de bloedbaan naar de lever getransporteerd en opgenomen in de hepatocyten waar het omgezet wordt naar het water oplosbare bilirubine-glucuronide dat zeer snel uitgescheiden wordt in de galcanaliculi en via de galwegen gedraineerd wordt naar de gastro-intestinale tractus. Gestegen indirect bilirubine wordt gezien bij verhoogde bilirubineproductie (hemolyse, ineffectieve erytropoëse) en/of een defect in opname en/of glucuronidatie in de lever (icterus neonatorum, Gilbert syndroom, Crigler-Najjar ziekte). Door combinatie van bilirubinewaarden met andere hemolyseparameters kan vaak een onderscheid gemaakt worden tussen hemolyse en een conjugatiestoornis.

> 5 dagen: 0.10 - 0.80  mg/dl

Ja

Biochemie (BIO)